موت احساس
لى صديقه حكيتها عجيبه, بعينى شوفتها, عاشت السذاجه بحقها ,
والبراءة فى طبعها والطيبه فى قلبها ,لا تعرف لوع ولا حتى دلع ,
ومن حنان الام
ماشافت يوم حتى حضنها ,اتجوزت صغيرة فرحت فرحه بنت باليله عرسها, الجواز
فى عينيها طرحه وفستان جميل وشقه صغيره
كانت بتحلم زى اى بنت تعيش ايام جميله , زى الى بتشوفها فى اى فيلم
تستنى جوزها متزوقه , وبااجمل اكله بايديها, ع السفرة والشمعدان فى وسطها
وباجمل كلام تسمعو منه , تهديلوقلبها
بس يا خسارة الاحلام بقيت اوهام , علشان مش اى حلم بنحلمو
بيكون حقيقه مثبته ,
من اول يوم لقت دموع وزعيق , انا جعان قومى حضرى استغربت !
من الى فى الافلام عليه اتفرجت
لا كلمه حلوه منه ولا فرحه انها دخلت دنيته
هو انا فى حقيقه ولا حلم ولا ولا...
وواحده واحده لقيت احلامها فى الجواز ادمرت
لا كلمه حلوه ولا سعاده كل الامانى اتفجرت
اول لقاء بعد مارح شغلو ورجع البيت , كانت مستنياه متزوقه
واجمل اكله ع السفره والورد والشمعدان فى وسطها
رجع الزوج وخبط ع الباب
لالالالالالا دى مش خبطه نقول قنبله ع الباب اتفجرت
فتحت الباب وجواها خوف
بصت لقيته..... راحت ابتسمت , راح كشر وعلى وشه غضب ربنا
فجاءة بصلها واندهش
ايه الى انتى لبساه ده , وكأنها فى شقه غير شقته , وطبعا كان
تعليقوع الورد
والشمعدان الى مزوق المكان , بانه كلام هبل وكلام افلام
حطم جواها فرحه لقاه , حطم سعاده زوجه , حطم كيانها كااانسان
كل يوم تقول يمكن يتغير بس للاسف كانت الماساة اكتر واكتر يوم اّسي يوم اهانه
اهو كلو زى بعضو تحت بند موت انسانه
الزوج وقع فى ورطه كانت اول حد يقف جمبه وده طبعا واجبها
باعت كل شىء
تمتلكه وبرضو الندل ندل مش افتكر حتى وقفتها
شافت كتير وكتير كان نفسها بس منه حضن برىء مافيهوش رغبه اوى شىء
غير تحس بحنان ودفىء واحتواء الى من الحياة احتاجتو
عاشت مع اهلو
شفات ظلم من امه يوم ترضى عنها و يوم طرد واسىء
تطردها طبعا علشان توسع لها المكان نسيت
وقفت مرات ابنها لما باعتلو كل شىء تمتلكو, والزوج الى بيكلم كل
واحده وراء
ستار اسمه الصداقه علشان مش يبقى فيه لوم وعتاب ولو راحت
اشتكت لا اهلها يقولو؟ الطلاق فى عيلتنا خلاص انقرض
فضلت تكتم فى نفسها لحد ماجلها شلل
اتعالجت منه بس الجرح الى جواها مالوش علاج
شافت
كتير وكتير فعلا زى الافلام بس بدل السعاده والفرح
بقى فيلم درامى كلو عذاب
والاكتر كمان كانت الغيرة عنده مجرد كلام شافت نظرات
واعجاب من بعض
ناس والاثبت سمعت بودنها كلام ليها بيتقال ولما قالتلو قالها كل ده
تهيأت نزل من نظرها
( هى الرجوله راحت فين يا ناس)
استحضرتنى قصه بسيطه قريتها يوم فى نتيجه الى بنشتريها فى كل عام , وراء
كل ورقه بنقطعها قصه قصيره , اد ايه جميله ,قصه طبيب كان سهران سمع خبط
ع الشباك ,لقى كلب مجروح وبيعوى من الالم وعاوز حد ينقذه فتح
الباب وخد
الكلب وعالجو , وفى بيته اّاّتواه واكلو وشربو , والاهم بحنانه
حسسه , فضل
الكلب عند الدكتور ليالى لحد ماا ربنا شفاة , الطبيب طبعا مش
فضيلو راح وخدو
وبره البيت رماه ,الكلب مش عاوز يمشي ,ع الطبيب خلاص
اتعود
مشي الكلب وبعد سنتين الطبيب برضو سهران لقى نخبشه
ع الشباك فتح الشباك
لقي الكلب راجع ومعاه كلب مجروح زي ماهو جه زمان شفتو بقى
الكلب الى احنا بنقول عليه مش بيحس لانه حيوان .... لانه شاف
الطيبه والاهتمام
من الطبيب والحنان رجعلو تانى ومعاه مجروح تانى علشان يعالجو زى ماعالجو
زمان ......... شفتو يا ااااااااااااااااااااااااااااااناس , الحيوان بيحس بالطيبه والحنان
والاهتمام .... مابالك الانسان ...... مش هاتوهكم دى قصه بسيطه
حاكيتها ليكم
علشان تشفو قصه الانسانه الى اتمنيت الحنان والاهتمام
ومش لقيته ......والحيوان الى اسمه حيوان شاف الحنان والاهتمام
يا خسارة اهمال جوزها ليها حولها لانسان اّلى لا بيحس ولا عايش اصلا غير انه يكون خدام ينفذ الاوامر ومن جواها مات الانسان لا تعرف فرح ولا سعاده غير البكاء لما تشوف انسان بيحضن انسان , معذوره نفسها تترمى فى حضن يعرف يعنى ايه احساس تترمى فى حضن تحس منه بالحنان , تفضل تبكى وتبكى ع الى راح من عمرها ............................. ع فكره دا جزء بسيط جدااا من الى حصلها
ومافيش عندها غير انها تحمد ربها
رد مع اقتباس
رد: موت احساس
