أننى أرفع كل المناديل البيضاء و الوح اليك...!!
فى لحظه يأس
ابتعدت عنك....
تركتك تئن فى غربتك...
و أوحيت اليك...
ان القمر
هاارب منك...و حط فى البعيد
عن دنيااك...
أبتعدت ...
ولم ادرى يوما...
ان ثمه نيران تلتهم... القلب
يؤجهها...البعااد
فتحررق كل ما بقى من العمر...!!
اننى انا...
ارفع كل المنااديل البيضااء
و ألوح اليك
حمى المرض اهلكتنى
ووحشه بعاادك....حفرت
فى اعمااقى ...فجوه
اننى استحضرك...كل ليله
اضمك
و احلم بأطفاالى
فى ربيع رائع....كالحلم
استحضرك
فى نبض كلماات اكتبها
فمن شوقى اليك
تنبثق لغاات عشق
ادون مفرداتها...على صفحاات
هذا التعب
لربما توافيك...على شااطئ غربتك
رد مع اقتباس